Ingesloten en slingerend door het landschap onttrekt de Truyère
zich aan het zicht. Enkel vanop het water en te voet langs de
oevers kan men binnendringen in de intimiteit van deze rivier en
zijn meren.
Het viaduct van Garabit, een magnifieke reus van rood ijzer, is het
oeuvre van de ingenieur Léon Boyer en van Gustave Eiffel. Tijdens de 4 jaren van deze gigantische werf waren er maar weinigen die geloofden
dat dit kantwerk de passage van zwaargeladen goederentreinen zou
kunnen verdragen. Nochtans, 120 jaar later, passeren ze nog steeds over
de 565 m van het brugdek.
Het is vanaf dit punt dat de Truyère zich verwijdt tot een echt meer,
speelterrein voor wateractiviteiten en zwemmen.
Het keteldal van Mallet toont haar verre oevers. Hier rust het oude
dorp Mallet, verzwolgen door het onder water laten in 1962 van de
indrukwekkende dam van Grandval. De weg volgt de oevers en het
water wordt eindelijk toegankelijk.
Vooraleer St-Flour te bereiken kruisen we meerdere dorpen in de
hoogte : eerst Faverolles en z’n middeleeuwse kasteel van Chassan uit
de 17e eeuw, dan Fridefont, toegang tot de Aubrac en Alleuze, met z’n
kasteel en z’n middeleeuwse legendes.
Het centrum van St-Flour, stad van Kunst en Geschiedenis, tekent zich
af in de verte met de benedenstad genesteld op de oevers van de Ander
en de bovenstad gezeten op z’n vulkanische rotsmassief.
